In De Dood Leeft maken bezoekers een reis door een monumentaal volume dat zich bevindt in de Lichthal van het Tropenmuseum. Bij binnenkomst in de tentoonstelling gaat de reis langs de verschillende fasen die nabestaanden doormaken na de dood van een naaste: afscheid nemen, rouwen, herdenken en – in sommige gevallen – contact zoeken met de overledene. De tentoonstelling is opgebouwd uit meerdere lagen. De ruimtes zijn gevuld met objecten, foto’s en films, waarin persoonlijke verhalen een belangrijke rol spelen. Bezoekers kunnen zich zo spiegelen aan de ervaringen van anderen en bij zichzelf nagaan hoe zij zelf met het thema ‘dood’ omgaan.

De dood is een indringend en persoonlijk onderwerp. Het monumentale volume waarbinnen de tentoonstelling plaatsvindt, zondert de bezoeker af van de rest van het museum zodat hij of zij zich in alle rust kan concentreren op de tentoonstelling. Het vijftien meter hoge volume is volledig opgetrokken uit katoen en verwijst daarmee naar het thema van vergankelijkheid. De ruimtes in het volume zijn van elkaar gescheiden door katoenen doeken van verschillende afmetingen en tinten. Hierdoor worden binnen de tentoonstelling verschillende sferen gecreëerd. De ruimte aan de buitenkant van het volume is ingericht als reflectiezone waar bezoekers gedachten en ervaringen met elkaar kunnen delen. Daar zijn ook werken van moderne kunstenaars te zien die verwijzen naar verschillende culturele tradities rond de dood.